Ikona, okno ku wieczności

„Ikona jest bardzo modna. Nie powinno to dziwić w cywilizacji, w której obrazy odgrywają pierwszoplanową rolę. Ikona jest bardzo poszukiwana w świecie kultury, zajmuje znaczące miejsce w chętnie odwiedzanych kolek­cjach publicznych i prywatnych. W tych ostatnich znajduje się coraz więcej ikon. Upodobanie to kryje w sobie przeciwstawne motywacje, podzielane przez wierzących i niewierzących. Niewierzący widzą w ikonie dzieło sztuki o dużej wartości estetycznej. Niektórzy postrzegają ikonę jako zjawisko eg­zotyczne, jako atrakcję przyciągającą widzów. Tymczasem wierzący, zafa­scynowani prawosławiem, postrzegają w ikonie zjawisko o charakterze du­chowym. Jednakże większość chrześcijan Zachodu ignoruje bogactwo iko­ny, co często wiąże się z ikonoklazmem (niszczeniem ikon), ciągle odradza­jącym się, lub też z niewłaściwie ukierunkowaną pobożną wyobraźnią. Zna­czącym zjawiskiem jest fakt, że młodzi ludzie pragną lepiej poznać ikonę. Byłoby jednak naiwnością nie postrzegać w tym zjawisku przemijającej mody. Czy jest to jednak głos serca, próba uchwycenia prawdy? Ikona bo­wiem zanim jest postrzeżona jako piękna, powinna być postrzeżona jako prawdziwa. Obraz najpierw dotyka serca, później zaś umysłu. W naszej epoce, w której oblicze jest poniewierane, gdy trwa dyskryminacja rasowa, gdy ludzie tęsknią za prawdziwym kontaktem, oblicza jaśniejące światło­ścią pochodzącą z innego świata, stawiają pytania. Mówią o Bogu, ale tak­że mówią o człowieku”

Michael Quenot

Warsztaty dla początkujących (prow. Elżbieta Jackowska-Kurek)

Celem warsztatów jest zapoznanie uczestników z podstawami ikonopisania. W programie przygotowanie podobrazia, elementy pozłotnictwa, przygotowanie farby temperowej wg tradycyjnych metod i praktyka pisania ikony.

Program sesji warsztatowych

fot.: orientalia