Ogłoszenia

1. Dziś Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, rozpoczynająca ostatni tydzień roku liturgicznego. W przyszłą niedzielę rozpoczyna się Adwent.

2. APEL PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI ABP. STANISŁAWA GĄDECKIEGO WS. POMOCY MIGRANTOM

Od kilku tygodni jesteśmy świadkami wyjątkowo trudnej sytuacji na granicy polsko-białoruskiej. Bez względu na okoliczności przybycia migrantów, na pewno potrzebują oni naszego wsparcia duchowego i materialnego.

Od początku kryzysu migracyjnego Kościół w Polsce – za pośrednictwem Caritas Polska, Caritas diecezjalnych oraz delegata KEP ds. imigracji – świadczy w miarę swoich możliwości pomoc migrantom. W tym momencie realizowane jest wsparcie ośrodków dla cudzoziemców, wsparcie przygranicznych placówek Straży Granicznej, w których przebywają migranci i uchodźcy, a w parafiach przygranicznych uruchamiane są Namioty Nadziei Caritas Polska.

Potrzeby są jednak o wiele większe, dlatego zwracam się do wiernych oraz wszystkich ludzi dobrej woli z prośbą o ogólnopolską zbiórkę funduszy na rzecz migrantów z granicy polsko-białoruskiej, po wszystkich Mszach Świętych w niedzielę 21 listopada. Środki zbierane podczas tej kwesty zostaną przeznaczone – za pośrednictwem Caritas Polska – na finansowanie działań pomocowych na terenach przygranicznych podczas kryzysu migracyjnego oraz na proces długotrwałej integracji uchodźców, którzy zdecydują się pozostać w Polsce.

Misją Kościoła jest w pierwszym rzędzie głoszenie Ewangelii. W konsekwencji, gdy trzeba udzielić przybyszom pomocy, nie wolno nam się od tego uchylać. Bez uszczerbku dla bezpieczeństwa Rzeczypospolitej i jej obywateli, osobom potrzebującym trzeba okazać naszą solidarność. W obecnej sytuacji przesłanie przypowieści o miłosiernym Samarytaninie brzmi jeszcze bardziej nagląco i czeka na powszechną realizację, także w postrzeganiu samych migrantów.

Módlmy się gorąco o pokój na wschodniej granicy Polski, za wszystkich migrantów tam przebywających, za mieszkańców tych okolic, za służby państwowe, w tym Straż Graniczną i wojsko, za polityków, Polaków i Białorusinów.

3. W dzisiejszą niedzielę o godz. 18.00 zapraszamy na spotkanie z Mariną Hulią i jej opowieścią o Dzieciach i Rodzinach z Dworca Brześć.

4. W przyszłą niedzielę (28.11) o godz. 18.00 zapraszamy na Wieczór Kameralny. Wystąpią: Piotr Cegielski – skrzypce i Miho Nishimura – fortepian.

W programie utwory F. Chopina i C. Franka.

1. Dziś obchodzimy Światowy Dzień Ubogich. Papież Franciszek napisał w orędziu na ten dzień: „Chciałbym, aby Światowy Dzień Ubogich, który celebrujemy już po raz piąty, mógł zakorzenić się jeszcze bardziej w naszych Kościoła lokalnych i otworzyć się na ruch ewangelizacyjny, który spotkałby w pierwszym rzędzie ubogich tam, gdzie oni się znajdują. Nie możemy czekać, aż zapukają do naszych drzwi”.

2. „Chopin też był uchodźcą, podobnie jak Mickiewicz czy Piłsudski i wielu innych, którzy na stałe weszli do polskiego panteonu” – przypomną o tym w szczytowym momencie przesilenia na granicy czołowi artyści polskich scen: Stanisław Soyka, Danuta Stenka, Maja Komorowska, Marian Opania, Zbigniew Hołdys, Alicja Majewska i Włodzimierz Korcz, Tadeusz Woźniak, Andrzej Ferenc, Piotr Muszyński, Maciej Zuchowicz, Lena Piękniewska i Łukasz Czekała, Katarzyna Żak i Witold Cisło, Aga Zaryan i Michał Tokaj, Marina Hulia, Nasta Niakrasava i Jacek Kleyff, Kesira Adajewa i Stefan Walczykiewicz, Aleksandra Hortensja Dąbek, Aleksandra Bobrowska. Wieczór poprowadzi Piotr Stelmach.

„Chopin też był uchodźcą” jest spotkaniem słowno-muzycznym wspierającym osoby w kryzysie uchodźczym na granicy polsko-białoruskiej. Chcemy opowiedzieć historię znajdujących się tam ludzi poprzez relacje naocznych świadków uzupełnione utworami literackimi i muzycznymi. Przy okazji wydarzenia odbędzie się zbiórka na rzecz Grupy Granica (bilety-cegiełki, zbiórka online podczas transmisji). Artyści – Dobrodzieje, wykonają utwory związane z tematyką wędrówki, uchodźstwa, człowieczeństwa.

Zapraszamy we wtorek (16.11) o godz. 18.00 do Nowego Świata Muzyki w Warszawie (ul. Nowy Świat 63). Bilety w cenie 100 zł do nabycia w systemie E-bilet od czwartku 11.11. oraz w dniu koncertu w budynku NŚM. Dochód z biletów jest przeznaczony w całości na cele Grupy Granica. W wydarzeniu mogą wziąć udział osoby w pełni zaszczepione po okazaniu paszportu covidowego. Obowiązkowe jest również noszenie maseczki zakrywającej usta i nos.

3. Dziś (14.11) o godz. 18.00 zapraszamy na Wieczór Kameralny.

4. W przyszłą niedzielę (21.08) o godz. 18.00zapraszamy na spotkanie z Mariną Hulią. Usłyszymy opowieść i zobaczymy film o Dzieciach i Rodzinach z Dworca Brześć”.

1. Dziś w liturgii obchodzimy rocznicę poświęcenia naszego kościoła. Dziękujmy Bogu za ten dom modlitwy dla naszej wspólnoty i za wszystkich ludzi dobrej woli, dzięki którym kościół ten został wybudowany – wśród nich szczególnie za wieloletniego duszpasterza środowisk twórczych – ks. Wiesława Niewęgłowskiego.

2. W jutrzejszy poniedziałek (01.11) obchodzimy Uroczystość Wszystkich Świętych. To dzień, w którym Kościół uwielbia Boga czcząc zasługi wszystkich zbawionych. Msze św. w naszym kościele odprawiane będą według porządku niedzielnego.

3. We wtorek (02.11) przypadają Zaduszki – Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych. W tym dniu modlimy się szczególnie za zmarłych, którzy w czyśćcu tęsknią za szczęściem nieba. Zapraszamy na Mszę świętą o godz. 17.00

4. „W bieżącym roku, w aktualnych okolicznościach spowodowanych pandemią COVID-19, odpusty zupełne dla wiernych zmarłych będzie można uzyskać przez cały listopad” – penitencjaria Apostolska przedłużyła w tym roku zeszłoroczne zasady. “Odwiedzenie cmentarza, również duchowo, i modlitwę za zmarłych można przenieść na inne dni tego samego miesiąca aż do jego końca”.

5. Następuje reaktywacja naszego chóru: „Cantus Środowisk Twórczych” zaprasza chętnych pragnących śpiewać. Chcąc tworzyć chór o w miarę jednolitym brzmieniu musimy przyjąć ramy wiekowe: 18 – 40 lat (nie dotyczy osób, które śpiewały w poprzednim wcieleniu „Cantusa”). Wszystkich chętnych zapraszamy na przesłuchania – w sobotę (06.11) o godz. 14.00 i w środę (10.11) o godz. 19.30 – do lewej nawy kościoła.

SYNOD, CZYLI NASZA WSPÓLNA DROGA

List pasterski w związku z  XVI Zgromadzeniem Ogólnym Synodu Biskupów

Drogie Siostry, drodzy Bracia,

„(…) Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu” (Mk 10,45). To, usłyszane przed chwilą zdanie Chrystusa, można potraktować nie tylko jako streszczenie całej dzisiejszej liturgii Słowa, ale w ogóle jako streszczenie Ewangelii. Chrystus przyszedł, aby służyć! Nie możemy też pominąć kontekstu, w którym padły te słowa. Oto Jan i Jakub próbują sobie „załatwićˮ pierwsze miejsca w Królestwie Bożym. Inni uczniowie jawnie się na to oburzają, pewnie dlatego, że sami chcieliby je dostać. A Chrystus cierpliwie tłumaczy: przyszedłem nie dla pierwszych miejsc, przyszedłem, aby służyć i „dać swoje życie jako okup za wielu”(Mk 10,45).

Tłumaczy to także dzisiaj i nam. Tłumaczy to swojemu Kościołowi, który powinien – jak słyszeliśmy w drugim czytaniu – trwać mocno w wyznawaniu wiary (por. Hbr 4,14) i przez to wyznawanie, tak słowem, jak i stylem życia, ukazywać światu Chrystusa – Sługę. Nie uciekniemy dziś przed podwójnym pytaniem. Najpierw warto zapytać samego siebie: czy inni, patrząc na moje życie, mogą zobaczyć w nim odbicie Chrystusa-Sługi, czy raczej widzą tylko kogoś nieustannie zatroskanego o własną pozycję i własne sprawy, ciągle oburzonego na drugich, szczelnie zamkniętego w swoim mikroświecie? I dalej: co można zobaczyć, patrząc na życie naszych kościelnych wspólnot: Chrystusa pochylonego w służbie najsłabszym, czy zatroskanie o wizerunek instytucji, walkę o zwycięstwo takiej czy innej opcji duszpasterskiej, a nawet politycznej?

Napięcia i spory między uczniami Chrystusa nie są niczym nowym, co dzisiejsza Ewangelia dobitnie ilustruje. Być może jednak obecnie są one jeszcze bardziej gorszące, bo przecież misja Chrystusa już się dopełniła. Otrzymaliśmy już Ducha Świętego. Jego tchnienie może nas doprowadzić do wspólnego rozpoznania woli Bożej. Jak Go słuchamy? Jak wygląda w naszych wspólnotach rozmowa o tym, co dziś Duch Boży mówi do Kościoła? Na ile potrafimy odwrócić wzrok od własnych spraw i dostrzec drugich, z ich potrzebami i doświadczeniami?

Nie powinniśmy uciekać od tych pytań, jeśli chcemy, by Kościół – od małych wspólnot wewnątrz parafii, poprzez same parafie i diecezje, aż po jego wymiar powszechny – podążał drogami wskazanymi przez Ducha Świętego. Nim zabierzemy się za jakiekolwiek reformy, potrzebny jest nam rachunek sumienia z tego, jak ze sobą rozmawiamy, jak nawzajem się słuchamy i jak rozeznajemy wolę Bożą? Nie tylko w sposób osobisty i indywidualny, ale także wspólnotowy.

Tydzień temu papież Franciszek rozpoczął uroczyście XVI Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów na temat: „Ku Kościołowi synodalnemu:  komunia, uczestnictwo, misja”. Synod to narzędzie, którym Kościół posługuje się praktycznie od swoich początków. Apostołowie zbierali się razem, aby podejmować decyzje pod tchnieniem Bożego Ducha (por. Dz15,1-33). Potem przez wiele wieków następcy Apostołów – biskupi –gromadzili się na synodach, by rozeznawać, jaka jest wola Boża względem Kościoła. Przez wieki synody były podstawowym sposobem podejmowania kościelnych decyzji.

Tym razem papież Franciszek pragnie, aby w synodalnym doświadczeniu uczestniczyli nie tylko biskupi. Do pójścia wspólną drogą rozeznania woli Bożej zaprasza wszystkich – bo wszyscy przez chrzest i bierzmowanie otrzymali Ducha Świętego, a w Eucharystii karmią się jednym Ciałem Żyjącego Pana. W ten sposób budują Mistyczne Ciało Chrystusa, czyli Kościół, za który są współodpowiedzialni. Samo słowo „synod” oznacza podążanie wspólną drogą. Synodalne prace potrwają dwa lata. Najpierw będzie miała miejsce faza diecezjalna, w przyszłym roku kontynentalna, a wreszcie w 2023 – powszechna. Jednak papież Franciszek chce, aby styl wspólnotowego rozeznawania stał się stałą praktyką Kościoła.

W czasie synodu mamy przyjrzeć się temu, w jaki sposób razem, duchowni i świeccy, budujemy wspólnotę Kościoła, począwszy od najmniejszej parafii. Czy i jak w Kościele ze sobą rozmawiamy? Jak często spotykamy się, by wspólnie szukać woli Bożej, a gdy już do takiego spotkania dojdzie, to na ile potrafimy cierpliwie słuchać siebie nawzajem, szanując zdanie drugiego? Ile jest w nas odwagi, żeby wypowiadać to, co w sercu rozpoznajemy jako możliwy głos Ducha Świętego? Czy nasze wspólnoty dają nam poczucie bezpieczeństwa, gdy próbujemy wypowiedzieć sprawy trudne? Papież proponuje, żebyśmy się nad tym zastanowili na różnych poziomach organizacji Kościoła, zarówno w nieformalnym gremiach, jak i w ruchach, stowarzyszeniach, parafiach i diecezjach. I jeszcze jedno pytanie, które Ojciec Święty podkreśla szczególnie: czy z naszej rozmowy o Kościele nie wykluczamy tych, których głos łatwo zignorować, bo są z jakiegoś powodu słabsi, zmarginalizowani i mniej obecni w „głównym nurcie” życia Kościoła?

Synodalne podejście musi zachowywać wrażliwość na włączenie do rozmowy wszystkich, nie wiadomo bowiem, przez kogo Duch Święty zechce przemówić. On „wieje kędy chce” (por. J 3,8) i kogokolwiek może wybrać jako swoje narzędzie. Wykluczenie kogoś ze wspólnotowego rozeznania może więc oznaczać pozbawienie się możliwości rozpoznania woli Bożej. Synodalne podejmowanie decyzji nie jest łatwe, bo zakłada, że głos Ducha wychodzący od jednego członka wspólnoty zostanie potem rozpoznany przez pozostałych, w których działa przecież ten sam Duch. Cierpliwość w słuchaniu i gotowość do nawrócenia, czyli nie tylko do zmiany własnych przekonań, ale do przemiany serca, są w takiej wspólnej drodze nieodzowne. Tym właśnie synodalny styl podejmowania decyzji różni się zarówno od władzy absolutnej, gdzie rację ma sprawujący władzę, jak i od demokracji, gdzie zwycięża ten, kto jest w stanie zdobyć choćby minimalną większość. W Kościele rację ma Duch Święty, a wszystkie ludzkie struktury władzy muszą służyć temu, by rozpoznać Jego tchnienie i mu się poddać.

Ten ideał nie jest łatwy do osiągnięcia. W Kościele istnieją – także na mocy prawa – struktury synodalnego rozeznania, jak na przykład parafialne i diecezjalne rady duszpasterskie, rady prezbiterów. Niestety nie zawsze i nie wszędzie są one rzeczywistym doświadczeniem wspólnotowej drogi rozeznania świeckich i duchownych, przełożonych i podwładnych. Nie zawsze i nie wszędzie w Kościele szuka się głosów z peryferii. Nie zawsze i nie wszędzie wysłuchuje się z miłością i szacunkiem ludzi zranionych, odrzucanych, mało znaczących w oczach świata. Proponowany przez Papieża rachunek sumienia z synodalności może nam pomóc w zmierzeniu się z tymi problemami. Ale pomoże tylko wtedy, gdy spróbujemy w naszych wspólnotach – od najmniejszych po największe – szczerze porozmawiać. Tam, gdzie zaufanie zostało z jakiegoś powodu nadszarpnięte, będzie to bardzo trudne. Nie ma jednak lepszego sposobu na odbudowę zaufania, jak spotkanie, bycie razem, cierpliwy dialog, któremu towarzyszy świadomość Bożej obecności.

Realizacja papieskiego zaproszenia do uczestnictwa w synodzie wymaga oczywiście także pewnej organizacji. Chodzi bowiem nie tylko o same spotkania i rozmowy we wspólnotach, choć już one są wielką wartością. Synod ma być też okazją do uświadomienia sobie, gdzie jesteśmy na drodze budowania synodalnej wrażliwości, czyli do wskazania, jakie napotykamy trudności, a jakie mamy dobre praktyki i doświadczenia? Głosy z synodalnego dialogu we wspólnotach lokalnych trzeba będzie zebrać, podsumować, przekazać dalej. Wkrótce zatem parafie powinny otrzymać szczegółowe informacje na temat przebiegu diecezjalnego etapu synodu, który potrwa kilka najbliższych miesięcy.

Nie trzeba jednak czekać na wytyczne organizacyjne, by zacząć rozmawiać. Można zacząć od wspólnot rodzinnych i dialogu małżeńskiego. Można porozmawiać z sąsiadami, czy koleżankami i kolegami z pracy. Można już włączyć pytanie o to, jak wspólnie szukamy woli Bożej,w tematy spotkań wspólnot parafialnych, zakonnych, diecezjalnych. A przede wszystkim można i trzeba w modlitwie osobistej i wspólnotowej wzywać Ducha Świętego,
aby towarzyszył swoim tchnieniem wszystkim synodalnym rozmowom. Żeby podpowiadał, jak włączać do dialogu tych, którzy trzymają się z boku, albo którzy zostali zepchnięci na peryferie naszych wspólnot. Żeby otwierał nam serca na to, co mają do powiedzenia inni. Żeby uczył słuchania cierpliwego, empatycznego, wytrwałego oraz mówienia pokornego i odważnego zarazem. Żeby umacniał Kościół w mężnym wyznawaniu wiary (por. Hbr 4,14), czyli w ukazywaniu światu Chrystusa, który „nie przyszedł aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mk 10,45).

„Stajemy przed Tobą Duchu Święty, zgromadzeni w Twoje Imię. Pokaż nam drogę, którą powinniśmy iść i naucz jak nią podążać”!

Prosimy o Wasze życzliwe i żywe uczestnictwo w synodzie oraz życzymy wielu dobrych doświadczeń w czasie synodalnych spotkań.

Na wspólną drogę z serca błogosławimy, w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego!

Podpisali: Pasterze Kościoła w Polsce
Warszawa, dnia 7 października 2021 r.

1. W dzisiejszą niedzielę – pod hasłem „Nie lękajcie się!” – przeżywamy 21. Dzień Papieski. Możemy dziś – jak co roku – wesprzeć materialnie zdolnych uczniów i studentów z niezamożnych rodzin, objętych opieką Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”.

2. Otwieramy nowy cykl konferencji o chrześcijańskiej duchowości, teologii i sztuce sakralnej. W ramach trzyletniego cyklu: „Ikona – piękno zanurzone w tajemnicy” będziemy w tym roku rozważać temat: „Światłość prawdziwa”. Zapisy przed pierwszym spotkaniem – w najbliższy wtorek (12.10) o godz. 18.00. Więcej informacji i program na plakatach oraz na stronie: www.akademiaikony.pl

3. Na wykłady biblijne Laboratorium Słowa Bożego, organizowane przez Bractwo Słowa Bożego, zapraszamy w poniedziałki o godz. 19.30 do lewej nawy kościoła.

4. Na spotkania medytacyjne prowadzone przez WCCM (Światową Wspólnotę Medytacji Chrześcijańskiej) zapraszamy w środy o godz. 18.00 do prawej nawy kościoła.

Z POWODU REMONTU BUDYNKU
W PAŹDZIERNIKU I LISTOPADZIE
W DNI POWSZEDNIE KOŚCIÓŁ
OTWARTY BĘDZIE OD GODZ. 15.00

NIE BĘDZIE W TYM CZASIE CODZIENNEJ ADORACJI EUCHARYSTYCZNEJ

MSZA  ŚW. O GODZ. 17.00
POZOSTAJE BEZ ZMIAN

Przepraszamy za utrudnienia.