Johann Sebastian Bach
Die Kunst der Fuge BWV 1080
wykonawca:
Andrzej Paweł Ślązak
„Die Kunst der Fuge” BWV 1080 to jedno z ostatnich dzieł Jana Sebastiana Bacha, z niedokończoną finałową fugą, w której kompozytor wykorzystał swój muzyczny podpis, czyli czterodźwiękowy motyw muzyczny układający się w nazwisko B-A-C-H. Jeden z synów Bacha dopisał w partyturze dzieła, że to właśnie w miejscu, gdzie pojawia się ten motyw, kompozytor zmarł, nie dokończywszy dzieła. „Sztuka fugi” fascynuje mistrzowską techniką polifoniczną – jest niedościgłym wzorem wielogłosowej kompozycji łączącej kilka niezależnych, a jednocześnie idealnie współgrających ze sobą głosów. Wszystkie części cyklu (fugi i kanony) oparte są na jednym temacie muzycznym. Bach nie pozostawił wskazówek co do obsady wykonawczej tego cyklu, dlatego można go spotkać w dziesiątkach różnych interpretacji: od solowych granych na fortepianie, klawesynie czy organach, przez różnorodne wersje kameralne po opracowania na wielką orkiestrę symfoniczną. Jako mistrzowska „synteza arytmetyki, kontrapunktu i psychologii” dzieło to uchodzi za „kamień filozoficzny” muzyki.